Vonbrigði!

Alltaf heldur maður að landslið Íslands í fótbolta "hljóti nú að fara að vinna", en nei......aldeilis ekki.  Hvað er í gangi?!!!!  Hef sjaldan orðið eins ánægð með að sleppa leik eins og á móti Lictenstein um helgina.  Halló, hvað búa margir þar.........30,000 ekki satt?  Svo er alltaf verið að tala um að ástæða þess að við getum ekki meira í fótbolta, sé út af smæðar okkar....ekki sammála þessu.  Afhverju getum við þá eitthvað meira í handbolta???? Erum við þá stærri þjóð?  Er bara reið og svekkt yfir þessum 2 landsleikjum.  Lít á að við höfum verið heppin að tapa ekki á laugardaginn, og ennþá heppnari í dag að tapa þó bara 6-0.  Enda ætlum við mæðgurnar að kíkja bara í Laugardalshöllina á 17. júní.  Það virðist vera okkar happa handboltadagur.  Fyrir þá sem ekki muna, unnum við jú Svía í undankeppninni í fyrra, á 17. júní.  Þannig að við förum fullar bjartsyni á leikinn.

Aðal ástæðan fyrir litlum skrifum undanfarið er nú kannski sú að hér gerist fátt annað en vinna, skólar, íþróttir og þetta venjulega heimilislíf.  Það er nú kominn smá vorfiðringur í mann, þó svo að veðrið hafi verið vægast sagt ömurlegt síðustu vikur (allavega síðustu daga).  Mér þykir það ekkert endilega boðlegt að sitja í bílnum mínum í júní og þora varla að opna hurð sökum óveðurs.  Hífandi rok og rigning er aðal einkenni veðursins á suðvestur horninu, þessa dagana.  Keyrði yfir Hellisheiðina í dag, á leið til Selfoss og Hveragerðis.  Hundleiðinlegt veður uppi á heiðinni, ökuferðin gekk líka mjög hægt.  Svo var eins og maður kæmi í aðra veröld þegar Kambarnir voru þræddir niður.........Bara bjart veður og smá gola............Hellú...!!!  En þetta veljum við okkur að búa við hérna fyrir sunnan.  Svo fær maður reglulega sms, annaðhvort að norðan, austan eða frá hinum norðurlöndunum, um þessa líka bongóblíðu. 

En jæja nóg af þessari neikvæðni.

Fórum til Akureyrar um hvítasunnuhelgina, í fermingu hjá henni Brynju.  Svo óheppilega vildi til að hann Patrekur nældi sér í hlaupabólu á fimmtudeginum þannig að hann var bara settur í víð föt og út í bíl um kvöldið og brunað af stað.  Ég þurfti að vinna aðeins fyrir norðan á föstudeginum en svo var bara kosy og gaman.  Það endaði nú þannig að við Patrekur sátum í bústaðnum og grilluðum okkur pylsur og sykurpúða á meðan aðrir fjölskyldumeðlimir fóru í ferminguna.  Vildum nú ekki taka áhættuna á því að hún Katla yndið fengi "Bóluhjálmarseinkennin" sem guttinn var með.  Fermingin var að sjálfsögðu frábær eins og maður bjóst við og Brynja stórglæsileg.  Svo verður jú auðvitað önnur ferming í júlí þegar Rakel fermist......þá er allavega engin hætta á hlaupabólu hérnamegin....vonandi að við komumst alla leið í veisluna hennar.

Off to pizza eating.....:)